Naar Zwitserland om dromen na te jagen
In 2015 bij een teamvergadering in Nederland vroeg de leidinggevende aan iedereen wat zijn dromen waren. Waar wil je over 5 jaar zijn. Mijn antwoord was: “In het buitenland, in de bergen.” Ze vroeg wat mijn belemmeringen waren. Dat was vooral op werkgebied, mijn droombaan in Nederland opgeven. Ze stond ervoor garant dat ik het een jaar kon proberen en mijn baan terug zou krijgen. Op zoek naar werk dus! Aanvankelijk in Oostenrijk, maar steeds kwamen werkbemiddelaars voor Zwitserland op mijn pad. De eerste Schnuppertage waren in de omgeving van Zürich. Deze bergen waren te laag. Na een rondreisje Zwitserland, zei ik de Jobvermittler dat ik in Chur wilde werken. Hij vond een baan bij Bürgerheim. Na drie dagen schnuppern kreeg ik de baan en een paar weken later was de verhuizing al een feit.
Het Zwitserleven is drukke dagen vergeten in de natuur
Het Zwitserleven betekent momenteel vooral veel geld verdienen. Hier krijg ik mogelijkheden die ik in Nederland niet kreeg. Hier ziet men mijn leiderstijl (rustig, laissez-faire) als iets erg positiefs, en krijg ik veel complimenten. In mijn vrije tijd vind je me meestal in de bergen. We wonen naast een berg van 2800 meter. Ik trek er veel op uit, samen met mijn hond en partner. Bij zware bergtochten ga ik echter alleen op pad. Ik voel me heerlijk als ik na enkele drukkere dagen (vooral veel praten) op het werk, me terug kan trekken in de natuur in mijn dorp. Meestal ben ik alleen in de bergen en kom ik alleen een paar reeën tegen.
Niet alleen maar zonneschijn
Mijn partner en ik hebben na ruim 6 jaar hier nog geen goede vrienden gevonden en voelen ons vaak eenzaam. Ik mis de directe aanspraak die je in Nederland hebt. Zwitsers zijn van ¨können wir gerne machen, muss mal sehen”. Ze nemen weinig tot geen initiatief en dat mis ik enorm. Daarom zijn we tweemaal verhuisd en hebben we het gezocht buiten Graubünden. Echter, is dit qua natuur en wonen wel echt onze plek, voorlopig althans.
Ook het werken in Zwitserland vind ik soms nog lastig. Het is voor mijn gevoel veel rustiger in vergelijking met Nederland. Meer personeel op de werkvloer, dus relaxed werken. Toch ervaren de Zwitsers dit anders, die hebben snel stress. Ook neemt men niet vaak tijd om elkaar te leren kennen. Ik heb echter geluk dat ik drie jaar geleden ben gevraagd Stationsleiter te worden. Ik kan nu mijn eigen draai geven aan hoe er gewerkt wordt en als mijn team eerlijk naar me is, dan zijn ze tevreden. We hebben ook een erg multicultureel team met collega’s uit Polen, Portugal, Frankrijk, Eritrea, Tibet, Syrië en Bosnië. De verhalen van vooral de vluchtelingen zijn bewonderenswaardig. Vergeleken daarmee was mijn emigratie een eitje.
Dikke aanrader!
De ervaring van een leven hier, het wonen, werken, dat had ik nooit willen missen. Je krijgt hier veel kansen. Bevalt het niet, vind je snel weer een andere baan. Zwitsers wisselen in de zorg zelf ook veel van baan.
Und jetzt?
Onze doelen nu zijn nog geld verdienen om de dromen van mijn partner -zijn eigen Orakelkaarten deck (Kalat Cards) uitgeven- te verwezenlijken. Onze droom is om misschien nog een keer naar Scandinavië te verhuizen en anders een ander land. Het leven buiten Nederland bevalt goed, maar wie weet woon ik over een jaar wel weer in Nederland. Ik hou niet van gebonden zijn en ga graag nieuwe uitdagingen aan!
